اگر شما برنامه اي براي مراجعه به پزشک براي تشخيص افسردگي داريد، در اينجا انواع تست هايي که پزشک براي تشخيص افسردگي از شما مي گيرد معرفي شده اند. نخست، در نظر داشته باشيد هر تستي، تست افسردگي نمي باشد. برخي از تست ها براي تشخيص افسردگي باليني به کار برده نمي شوند بلکه براي رد ساير مشکلات پزشکي است که ممکن است با افسردگي علائم مشابهي را داشته باشند.
در بيشتر موارد، پزشک آزمايش فيزيکي انجام مي دهد و يک سري آزمايشهاي آزمايشگاهي براي اطمينان حاصل کردن از اين که اين علائم مربوط به بيماري تيروئيد، کمبود ويتامين D، يا مشکل پزشکي ديگري نباشد، را انجام مي دهد. اگر علائم که شما دارا مي باشيد مربوط به بيماري فيزيکي باشد با درمان اين بيماري ها علائم افسردگي کاهش خواهد يافت.
تشخيص افسردگي و معاينات جسمي
باز هم هدف از انجام معاينات جسمي براي رد علل فيزيکي افسردگي مي باشد. زماني که معاينات فيزيکي صورت مي گيرد، تمرکز پزشک بيشتر بر روي سيستم عصبي و غدد درون ريز خواهد بود. پزشک سعي خواهد کرد هرگونه مسئله اي را که به بهداشت و سلامت جسمي مربوط مي شود را نسبت به علائم افسردگي باليني شناسايي کند.
به عنوان مثال، کم کاري تيروئيد- ناشي از غده ي تيروئيد- شايع ترين مشکل پزشکي است که با علائم افسردگي در ارتباط مي باشد. ديگر علائم مربوط به اختلالات غدد درون ريز که منجر به افسردگي مي شود شامل پرکاري تيروئيد- ناشي از تيروئيد پرکار- و بيماري کوشينگ- يک اختلال مرتبط با غده ي آدرنال است.
بسياري از بيماري هاي سيستم عصبي مرکزي نيز مي تواند منجر به افسردگي شود. براي مثال، افسردگي امکان دارد با يکي از شرايط زير همراه باشد:
غده هاي سيستم عصبي مرکزي
ضربه به سر
انسداد بافت ها
ضربه
سيفليس
سرطان هاي متعدد (مانند سرطان لوزالمعده، پرستات و سرطان )
مصرف داروهاي کورتيکواستروئيدي مانند پردنيزون، که افراد مبتلا به بيماري هايي مانند آرتريت روماتوئيد يا آسم از آن استفاده مي کنند نيز با ايجاد افسردگي در ارتباط است. داروهاي ديگري مانند مصرف خودسرانه استروئيدها و آمفتامين ها و داروهاي کاهش دهنده ي اشتها نيز ممکن است منجر به افسردگي شوند.
تشخيص افسردگي و تست هاي آزمايشگاهي
پزشک مي تواند با پرسيدن سوالات خاصي از شما و انجام تست هاي آزمايشگاهي افسردگي را تشخيص دهد. پزشک ممکن است به هر حال يک سري آزمايش ها را بر روي شما انجام دهد تا اين علائم مربوط به مشکلات ديگري نباشد. پزشک ممکن است براي شما آزمايش خون بنويسد و يک سري علائم که مربوط به مشکلات جسمي مي شود را در برگه ي آزمايش شما تيک بزند.
پزشک آزمايش خون را براي اطمينان حاصل کردن از اينکه مشکل شما مربوط به کم خوني يا مشکل تيروئيد يا هورمون هاي ديگر، کمبود کلسيم و ويتامين D در بدن شما نباشد را انجام مي دهد.
آزمايش هاي تشخيص افسردگي
امکان دارد پزشک آزمايشهاي ديگري را بر روي شما انجام دهد که بخشي از معاينات فيزيکي اوليه مي باشند. در ميان آنها پزشک براي بررسي الکتروليت ها، عملکرد کبد، غربالگري سم شناسي، و عملکرد کليه براي شما آزمايش خون تجويز کند. به دليل اينکه کبد و کليه مسئول دفع سمومي هستند که به وسيله ي مصرف داروهاي ضد افسردگي وارد بدن مي شوند اگر هريک از اين ارگان هاي بدن دچار مشکل شوند سموم در بدن انباشته شده و براي شخص مشکلاتي را ايجاد خواهد کرد.
آزمايش هاي ديگر شامل:
سي تي اسکن يا ام آر آي براي اطمينان حاصل کردن از اين مسئله که فرد مبتلا به بيماري هاي ديگري مانند تومور مغزي نباشد
نوار قلب (ECG) براي تشخيص بيماري هاي قلبي
الکتروانسفالوگرام (EEG) ثبت فعاليت هاي الکتريکي مغز
آزمايشهاي غربالگري افسردگي
پس صحبت کردن در مورد خلق و خوي شما و راه ها و روش هايي که بر روي زندگي شما تاثير گذاشته اند، پزشک ممکن است از شما سوالاتي را بپرسد که به طور خاص براي غربالگري افسردگي از آنها استفاده مي شود. به ياد داشته باشيد که اين هر سوال و پرسشي که پزشک از شما مي پرسد امکان دارد که براي تشخيص بيماري افسردگي باشد. اين آزمايش ها، به هر حال، به پزشک شما بينش بهتري براي تشخيص خلق شما خواهد داد. و پزشک مي تواند با استفاده از آنها با اطمينان بيشتري بيماري شما را تشخيص دهد.
يک نمونه از ازمايشهاي غربالگري يک پرسشنامه ي دو بخشي است که براي تشخيص ابتلا به افسردگي بسيار قابل اعتماد است. در اين آزمايش از شما خواسته مي شود که به دو سوال پاسخ دهيد:
آيا در طي ماه گذشته شما احساس ناراحتي، افسردگي و يا نااميدي داشته ايد؟
در طي ماه گذشته آيا شما علاقه ي کمي به انجام کارها داشته ايد و يا اينکه از انجام کارهايتان لذت نمي برديد و احساس ناراحتي کرده ايد؟
پاسخ هايي که شما به اين دو سوال مي دهيد مشخص مي کند که پزشک پس از پاسخ شما چه آزمايش ديگري را براي شما انجام دهد. امکان دارد پزشک براي تکميل تشخيصش سوالات اضافه اي از شما بپرسد. و اگر پاسخ هاي شما نشان دهد که شما مبتلا به افسردگي نيستيد پزشک ممکن است علائم را براي تشخيص درست دوباره بررسي کند. مطالعات پزشکي نشان داده است که اين دو پرسش، به خصوص زماني که براي ارزيابي فرد مورد استفاده قرار مي گيرد، ابزاري بسيار موثر براي تشخيص بيماري افسردگي مي باشد.
پزشک براي تشخيص وجود و شدت علائم افسردگي ممکن است آزمايش هاي ديگري را انجام دهد که عبارتند از:
پرسشنامه سلامت (PHQ-9)9 آزمايش براي غربالگري و تشخيص شدت بيماري افسردگي
پرسشنامه ي افسردگي (BDI) 21 سوال چند گزينه اي که شدت علائم افسردگي و احساسات فرد را اندازه گيري مي کند.
زونگ مقياست درجه افسردگي- يک بررسي کوتاه براي اندازه گيري ميزان افسردگي، اعم از افسردگي عادي و حاد است.
مرکز مطالعات اپيدميولوژيک- ميزان افسردگي (CES-D)- ابزاري است که به بيماران اجازه مي دهد که براي ارزيابي احساسات، رفتار و ديدگاهاشان در طول يک هفته را مورد بررسي قرار دهد.
مقياس اندازه گيري افسردگي هميلتون (HRSD)، که به عنوان مقياس اندازه گيري افسردگي هميتلون شناخته شده است و يا به صورت مختصر HAMD ناميده مي شود که شامل پرسشنامه ي چند گزينه ايست که پزشک براي تشخيص شدت افسردگي فرد از آن استفاده مي کند.
زماني که شما يک آزمايش را انجام مي دهيد ممکن است شما از اينکه به آن سوالات پاسخ صادقه بدهيد احساس ناراحتي کنيد، فردي که اين آزمايشات و آزمون ها را بر روي شما انجام مي دهد سوالاتي در مورد افسردگي و خلق شما، افسردگي و شناخت شما، مشکلات جسمي افسردگي مانند کمبود انرژي، اختلال خواب، مشکلات جنسي از شما مي پرسد. سعي داشته باشيد که براي تشخيص درست به پزشک صادقانه پاسخ دهيد. پرسشنامه هاي حرفه اي که براي تشخيص سلامت روان تنظيم شده اند براي تشخيص باليني افسردگي به کار مي روند و نمي تواند جايگزين يک مصاحبه ي کامل شود. پس از اينکه پزشک نسبت به بيماري شما تشخيص دقيقي بدهد مي تواند براي درمان موثر اقدام کند.
منبع :تست افسردگي
درباره این سایت